De christen-pacifistische vereniging Kerk en Vrede verzet zich al honderd jaar tegen militarisme en oorlogsgeweld. Aanvankelijk heeft de vereniging de wind mee, maar door de oorlogsdreiging in de jaren dertig brokkelt de populariteit snel af. De overgebleven leden houden radicaal vast aan hun pacifistische principes, zelfs als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt.
door: Koos-jan de Jager, 5 september 2024
Het is 8 oktober 1924. In Hotel De l’Europe te Utrecht komt op initiatief van de hervormde dominee Han Hugenholtz een groep predikanten samen. Hoezeer ze onderling ook verschillen, hun afkeer van oorlogsgeweld bindt hen. Hugenholtz is verheugd: eindelijk komen voorgangers uit de Nederlandse kerken in verzet tegen het militarisme. Die dag ziet een nieuwe vereniging het levenslicht, met de welluidende naam ‘Groep van Godsdienstige Voorgangers en Gemeenteleden tegen Oorlog en Oorlogstoerusting’. Binnen twee jaar is de naam van de groep al gewijzigd in het doeltreffender Kerk en Vrede. De vereniging is inmiddels de oudste nog bestaande pacifistische organisatie in Nederland.